بلاگ

وسیله‌ای معمولاً فلزی است که برای آماده کردن چای به منظور نوشیدن بکار می‌رود. واژه سماور از زبان روسی آمده و در آن زبان معنی آن «خودجوش» است.
طور سنتی، مرکز تولید سماور در ایران، شهر بروجرد در استان لرستان بوده‌است. بیشتر سماورهای تولید بروجرد از جنس ورشو و برنج هستند. سماور یک عبارت روسی به معنی ((خود جوش)) و مرکب از دو واژه Cam به معنی خودش و Bap به معنی پختن می‌باشد. این ظرف دارای یک مخزن آب است که برای آماده کردن چای وموارد دیگر همواره در حال جوشیدن نگهداشته می‌شود

این نوشیدنی گرم بدلیل اینکه آرامش‌بخش است و خستگی را از تن بیرون می‌کند، طرفداران زیادی دارد. لذت نوشیدن چای وقتی بیشتر می‌شود که بدانید این نوشیدنی سالم و پرطرفدار خواص درمانی هم دارد.
در پایان یک روز کاری، نوشیدن یک فنجان چای خیلی می‌چسبد. این نوشیدنی گرم بدلیل اینکه آرامش‌بخش است و خستگی را از تن بیرون می‌کند، طرفداران زیادی دارد. لذت نوشیدن چای وقتی بیشتر می‌شود که بدانید این نوشیدنی سالم و پرطرفدار خواص درمانی هم دارد، از بسیاری بیماری‌ها پیشگیری می‌کند و برای سلامت مفید است، چای اگر در حد طبیعی مصرف شود برای سلامتی مفید است اما گاهی تصورات نادرستی درباره این نوشیدنی مطرح می‌شود که نتایج بررسی‌ها و تحقیقات آنها را تایید نمی‌کند. به طور مثال اینکه چای به دندان‌ها آسیب می‌رساند، برای قلب ضرر دارد یا اینکه چای مفید نیست و بهتر است مصرف آن را ترک کرد

در مالزی و تایلند مردم چای را به روش چینی می نوشند اگرچه ممكن است به دلیل تاثیر غرب به آن شیر، شكر یا لیمو اضافه كنند. بارزترین ویژگی چای نوشیدن در مالزی این است كه دهانه قوری هایشان بسیار كوچك است.
حدود سال ۸۲۰ پس از میلاد مردم چاهسین، كره امروزی كه تا آن زمان چای را از چین وارد می كردند، به پرورش چای مخصوص به خود روی آوردند

تاریخچه لیوان های کاغذی به امپراتوری چین برمی گردد. در قرن دوم قبل از میلاد مسیح، کاغذ اختراع شد و فنجان های کاغذی برای صرف چای در چین مورد استفاده قرار می گرفتند. این فنجان ها در رنگ ها و اندازه های مختلفی توسط طراحان ماهر چینی ساخته می شدند.

در این مقاله می خواهم درباره یکی از معمولی ترین و پیش پا افتاده ترین کارها و مولفه های زندگی روزمره ایرانی یعنی "چای نوشی" صحبت کنم. در اینجا هم مانند “گپ زدن” یا “راه رفتن  در شهر" با پدیده ای ظاهراً ساده سروکار داریم. شاید برای تان کمی شگفت انگیز باشد که چرا موضوعی به این سادگی و پیش پافتادگی را برای توضیح و فهم زندگی روزمره شهری انتخاب کرده ام. می دانم چیزهایی مانند چای بیش از این که موضوع بحث و مناقشه باشند، نوشیدنی آرامبخش و صمیمی هستند. شاید هم با این بحثی که در اینجا می کنم کمی چای از دهن بیفتد! ولی واقعیت غیر از این است. یا لااقل این طور گمان می کنم. به گمانم وقتی به معانی پیچیده و گسترده امور ساده و پیش پا افتاده زندگی روزمره خود، آگاه می شویم از آنها لذت بیشتری می بریم و توانایی ما برای مدیریت و نظارت بر این امور افزوده می شود. فلسفیدن و اندیشیدن درباره اموری مانند نوشیدن یک استکان چای هرگز به سادگی چای نوشیدن نیست. این ویژگی است که خواندن متن هایی از این نوع را لذتبخش می کند. بیایید کنار هم در حالی که چای داغ "قند پهلو و سماور جوش" یا به قول خودمانی تر «چای لبریز و لب سوز و لب دوز» می نوشیم، کمی هم درباره این نوشیدنی صحبت کنیم.  گمان می کنم هر کس روایت فردی و محلی خاص خودش از چای را در ذهن و حافظه اش پنهان کرده است. من تجربه زیسته و شخصی ام از چای را برای تان بازگو می کنم. در اینجا خودمردم نگاری از چای ارائه می کنم تا روایت فردی من از چای را بشنویم

چند اصل مهم در نگهداري چايچای؛ نوشیدنی محبوب ما ایرانیان است و در تمام مهمانی‌ها از جایگاه خاصی برخوردار است اما درست کردن یک چای خوش آب‌و رنگ و خوش‌طعم حتما ریزه‌کاری‌های خاص خودش را دارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری ، شما مي‌توانيد با رعايت چنداصل ساده و اساسي از مهمانان نوروزي خود با چاي خوش طعم و خوش عطري پذيرايي كنيد

چای سبز و چای سیاه، دو تا از انواع شناخته شده چای هستند که بسیاری از مردم معتقدند برای سلامتی مفیدند.چای سبز و یا سیاه ، هر دو از گیاه مشابهی به نام Camellia Senesis آمده است. با این حال، طعم، رنگ و تاثیر آنها بر سلامت بواسطه نحوه فرآوری  متفاوت آنها ممکن است تفاوت داشته باشد.

چینی‌ها به چای سبز به چشم یک دارو می‌نگرند و در مورد خواص طبی و بهداشتی آن تاکید دارند. آنها معتقدند این نوشیدنی در هضم و جذب غذا موثر است و با مصرف آن احساس شادابی می‌کنند.
اگرچه این نوشیدنی مانند چای سیاه، طعم گس و تلخی ندارد، اما طعم آن متفاوت است و ممكن است برخی افراد آن را دوست نداشته باشند و از طعم‌دهنده‌های مصنوعی برای دادن طعم دلخواه به آن استفاده كنند، اما بهتر است این چای را به تنهایی و بدون قند، بیسكویت یا شیرین‌كننده‌های دیگر بنوشید تا از خواص آن بهره‌مند شوید. در كشورهایی مثل چین، ژاپن، تایلند و... هم چای سبز با شیرین‌كننده‌ نوشیده نمی‌شود.

در خصوص پیدایش استکان کمر باریک گفته می شود: " استکان چای در سالهای 1850 با شروع انقلاب صنعتی در اروپا و در پی آن گسترش صنایع شیشه تولید شده و دارای پایه، دسته و یا گیره بوده و تولید آن مشکل و گران بوده است.در سالهای 1900 با تاسیس کارخانه شیشه در بیکوز برای اولین بار پایه، دسته و گیره برداشته شد و استکان چای مشابه استکان چای امروزی تولید شد.این سنتزی که تحت عنوان " کمر باریک " نام گرفت بیش از اینکه نتیجه طراحی باشد محصول نوعی تغییر استاتیک است. استکان کمر باریک در سرمای زمستان، هم دست و هم درون را گرم می کند.در گرمای تابستان هم با دو انگشت قابل گرفتن است و به لب نزدیک می شود.

شاید امروز تصور اینکه نوشیدنی دلچسبی چون " چای " قرن ها پیش از این در کشور ما ایران اساسا پدیده ای ناشناخته بود ، کمی مشکل به نظر برسد ، اما به واقع این روزها که روزهای دید و بازدید نوروزی و دور هم جمع شدن ها و پذیرایی و صرف نقل و نبات و شیرینی و آجیل و ... است  ، " چای " جایگاه بی بدیل ، ممتاز و درجه یک خود را دارد .
چای امروزه در فرهنگ ما ایرانیان جایگاه ویژه ای یافته است به نحوی که نخستین متاعی که در دید و بازدیدها و در پذیرایی از میهمان ها مورد استفاده قرار می گیرد ، اکثراً چای است .
چای واژه‌ای است چینی که در چین و شمال هندوستان به کار می‌رود و تقریباً با همان تلفظ وارد زبان فارسی شده‌است. نام این گیاه در گویش چینی جنوبی چای و در گویش چینی شمالی به صورت تِی تلفظ می‌شد و هردو ، تلفظی از یک واژه یگانه در چینی قدیم هستند. مردم اروپای غربی نام این گیاه را از چینیان شمالی و مردم خاورمیانه و شمال آفریقا نام آن را از چینیان جنوبی آموختند